توسعه نيافتگى پديده اى تك بعدى نيست. در فريم به فريم رفتارمان، نشانه هاى توسعه نيافتگى هويداست. و بارزترينش اين است كه در منتهاى جهل، خود را كامل ترين و بهترين بدانيم.
سكانس اول: ورزشگاه آزادى تهران
مى گويند كه بهترين تماشاگران دنيا را داريم. اما همين تماشاگران، بخش عمده شان در حين بازى تخمه مى شكنند، از دقيقه ٣٠ پيشنهاد تعويض مى دهند، اگر بازيكنى دو بار توپ لو دهد، هو مى كنند، دو گل كه عقب بيافتد، نيمشان استاديوم رو ترك مى كنند و نيم ديگرشان با بى غيرت خواندن بازيكن، شعار حيا كن رها كن مى دهند.
همهء اينها در برابر تيمى سر داده مى شود كه پس از ١٧ هفته يك باخت داده است و فاصله اش با صدر جدول يك امتياز است.
تيمى كه تماشاگران مى دانند كه با سوء مديريت حكومتيان نه خصوصى مى شود و نه پولى از دولت به آن مى رسد و بازيكنانش يكى يكى كوچ مى كنند
اينها حديث بهترين تماشاگران دنيا هست در مملكتى كه ادعايش به عرش مى سايد
سكانس دوم: ورزشگاه ولتينز آره نا.
شالكه تيمى حرفه اى از بوندس ليگاست. وضعيت مالى مقبول و ستارگان نام آشنايى دارد. تماشاگرانش با هجمهء ٦٠ هزار نفر لرزه بر اندام تيم ميهمان مى افكنند.
رئال مادريد در چنين جهنمى پا به ميدان گذارد. ستارگان رئال يك به يك دروازهء شالكه را گشودند.
دقيقهء ٩٠، تابلوى ورزشگاه، نتيجهء بازى را شش بر صفر به نفع رئال نشان ميداد. هنوز هيچ طرفدارى استاديوم را ترك نكرده. هنوز آنها ايستاده و با پرچمهاى افراشته، تيم خود را تشويق مى كنند
كار شالكه به انتها رسيده. هيچ معجزه اى هم در بازى برگشت به يارى تيم نمى شتابد.
در همين لحظه شالكه گلى مى زند. تماشاگران چنان به تشويق تيم مبادرت مى ورزند كه انگار نه انگار كه تابلو، نتيجهء حقارت بار شش بر يك را نشان مى دهد. آنها آموخته اند كه وظيفهء تماشاگر تشويق است تا آخرين لحظه، نه نقد و فحاشى.
(نویسنده مطلب یک استقلالی دوآتشه است)
نظرات شما عزیزان:
|
می گويند كه بهترين تماشاگران دنيا را داريم!
نويسنده: 
